ไม่ขอยอมแพ้

ลูกได้งานทำเป็นแม่บ้าน ที่ต้องทำงานทุกอย่าง ทั้งงานทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อยหมดจด ทำอาหาร เลี้ยงเด็ก และอื่นๆอีกมากมาย ถ้าจะเรียกลูกว่าคนใช้นั้นก็ยังไม่ถูกต้องเท่าไหร่หรอกนะคะ...เพราะความจริงลูกน่ะเป็นคนถูกใช้..

ขอบคุณเธอ

ป้า เป็นคนใจประเสริฐ ได้เลี้ยงดูตัวลูกและพี่สาวทั้งสอง เหมือนกับเลี้ยงลูกแท้ๆของท่าน จนลูกไม่มีความรู้สึกว่าขาดแม่เลย

ยอมตายในสมรภูมิิ

การประสบอุบัติเหตุครั้งนี้ เหมือนจะหมดสิ้นทุกอย่าง เพราะต้องเสียค่ารักษาไปเป็นจำนวนมาก แต่ลูกและสามีก็ยังมาวัดอย่างต่อเนื่อง มาทั้งครอบครัวบ้าง สลับกันมาบ้างเพื่ออีกคนจะได้อยู่เฝ้าร้านค้า แม้จะต้องนั่งรถบัสนานถึง 12 ชั่วโมง

ชีวิตโลเล ก็เหมือน เรือที่เหออกจากเส้นทาง

วันเผาคุณตาลูกรับไม่ได้จริงๆเลยค่ะ ตอนนั้นรู้เลยว่าหัวใจสลายเป็นอย่างไร ลูกจำได้ว่า ลูกจะวิ่งเข้าไปในเมรุ จะไปพร้อมกับคุณตา ดีแต่ว่ามีคนคว้าไว้ได้ทัน ลูกรู้สึกว่า “อะไรกันคนที่มีร่างกาย เห็นๆกันอยู่ เผาไปแล้วไม่เหลืออะไรเลย” ลูกเสียใจมากเลยค่ะกับความสูญเสียครั้งแรกในชีวิต

แต่งงานกับไก่

แต่เนื่องด้วยภารกิจหน้าที่การงานและการเข้าประเทศ จีนต้องใช้เงินมาก คุณตาจึงฝากคุณพ่อคุณแม่ของท่านช่วยจัดพิธีแต่งงานให้ที่เมืองจีน โดยได้นำเอาไก่ตัวผู้เข้าพิธีวิวาห์แทนตนเอง กับเจ้าสาวที่ทางคุณพ่อคุณแม่เลือกไว้แล้ว จากนั้นจึง....

ลูกสิบล้อ

ช่วงนั้นผมเห็นรถสิบล้อทีไรผมอดที่จะเป็นห่วงพ่อไม่ได้...ไม่อยากให้ท่านขับรถเร็ว...

ทำไมเขานุ่งกางเกงแดง

จนรุ่งเช้า แม่มาเล่าให้ฟังว่า คุณป้าข้างเตียง ที่เฝ้าไข้สามีของเขาในห้องเดียวกับพ่อ เล่าว่า คุณป้าเห็นคนใส่กางเกงสีแดง 3 คน เดินฝ่าประตูห้องเข้ามา ทันที่ที่ป้าเห็น เธอตกใจกลัวมาก

เธอ...ต้องอดทน

เรื่องของคนสู้ชีวิต...เธอเกิดมาในครอบครัวชาวจีน เป็นลูกสาวคนโต ต้องช่วยทำงานบ้านตั้งแต่เด็กๆ ไม่มีโอกาสได้เรียนหนังสือ ตามความเชื่อของชาวจีนที่ว่า ลูกสาวจะต้องคอยช่วยพ่อ-แม่ทำงาน พอโตขึ้นก็ถูกบังคับให้แต่งงานแบบคลุมถุงชน...เธอและสามีต้องอดทนต่อสู้ชีวิต โดยไม่เคยยอมแพ้ต่อโชคชะตา...มาร่วมกันศึกษาชีวิตของเธอในแบบของโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

เพื่อนกันไม่มีวันหยุด

อีกทั้งแม่ของลูกเองและแม่ของเพื่อนกัลยาณมิตรยัง เคยจำผิดอีกด้วยว่าเพื่อนของลูกเป็นตัวลูกเอง เพื่อนคนนี้ได้ช่วยเหลือเกื้อกูลลูกมาโดยตลอดในทุกๆเรื่อง โดยเฉพาะในยามที่ลูกทุกข์ยากลำบากในชีวิตก็คอยอยู่เคียงข้างให้กำลังใจอยู่ เสมอ ชักชวนกันทำความดี ทำบุญร่วมกันเป็นประจำเสมอมา

เธอเป็นหัวใจของฉัน

เราทั้งสองชอบทำบุญมาก ไม่ว่าจะเป็น ทอดผ้าป่า , ทอดกฐิน , ถวายภัตตาหาร โดยเฉพาะฤดูหนาวทำบ่อย คือ ถวายอังสะ , หมวกไหมพรม , ผ้าห่ม ทำชนิดเรียกว่า เดินสายทำบุญ คือเดินทางไป ถวายไป เช่นถวายภัตตาหาร , สังฆทาน , เครื่องกันหนาว ทีเดียวหลายๆวัด ของหมดตรงไหนก็ซื้อที่นั่น พักค้างคืนที่จังหวัดนั้น แล้วเช้าตีสาม ก็เดินทางไปทำบุญกันต่อ โดยแม่ครัวจะทำครัวกันในรถเลย