ความประทับใจการเดินธุดงค์ธรรมชัย ตอน พระฝรั่งมาแล้วครับ
ผมคิดว่าการเดินธุดงค์ในเมือง มันยากกว่าการเดินธุดงค์ในป่ามากๆ เพราะมันเป็นบทฝึกตบะขั้นเทพ เพราะในป่ามีสิ่งเร้าภายนอกน้อยกว่า แต่ในเมืองมีความวุ่นวายเข้ามาให้เราได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ได้สัมผัสความร้อนระอุของแดด แต่หากทำได้ สมาธิเราจะก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดอย่างเหลือเชื่อ
คนแคว้นฉีกังวลถึงฟ้า
มัวหวังวันข้างหน้า ก็มีแต่จะละลาย อันใดยังไม่มาถึง อันนั้นก็ยังไม่มีรู้อย่างนี้แล้ว เมื่อมีฉันทะเกิดขึ้น คนฉลาดที่ไหนจะปล่อยให้หายไปเปล่า
เกาะติดบรรยากาศเดินธุดงค์ธรรมชัยปีที่ 2 วันที่ 5 มกราคม 2556
ก่อนที่พระธุดงค์จะออกเดินทางจากวัดคลองขวาง จ.นนทบุรี แม้เวลาจะเหลืออีกหลายชั่วโมง แต่กองพลจักรพรรดิดาวรวยตั้งแต่รุ่นจิ๋วจนถึงรุ่นป้าๆ ก็แห่กันมาจับจองพื้นที่กันด้วยความปลื้มปีติ
ผลการปฏิบัติธรรมจากมองโกเลีย Peace in Mongolia
หลังจากที่ได้มีการเปิดศูนย์ปฏิบัติธรรมมองโกเลียอย่างเป็นทางการ ทางศูนย์ปฏิบัติธรรมได้จัดให้มีการสวดมนต์นั่งสมาธิตลอดต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน โดยไม่ขาดเลยแม้แต่วันเดียว
ผลการปฏิบัติธรรม ตอน ดวงใสๆ กับธุดงค์ธรรมชัยที่รอคอย
ผลการปฏิบัติธรรมของพระธรรมทายาท กุญช์ฐาน์ สีลเตโชอายุ 29 ปี ตัวแทนพระธรรมทายาท จากศูนย์อบรมวัดเวฬุวนาราม เขตดอนเมือง กรุงเทพมหานคร
คำพูดหยาบคายจนกลายเป็นสงครามคีย์บอร์ดในสังคมออนไลน์
ปัจจุบันนี้คนเราพูดคุยกันน้อยลง แล้วหันไปให้ความสนใจกับโทรศัพท์มือถือ หรือการใช้สังคมออนไลน์มากขึ้น เนื่องจากมีความสะดวกสบาย ประหยัด ทั้งใกล้ไกลสามารถติดต่อสื่อสารกันได้ผ่านคีย์บอร์ดเล็กๆ เหล่านี้ ซึ่งก็มีทั้งข้อดีและข้อเสียเกิดขึ้นได้
เส้นทางจอมปราชญ์ (๒)
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่ชักชวนเข้าในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ดีแล้ว ๑ ผู้ที่ถูกชักชวนแล้วปฏิบัติเพื่อความเป็นอย่างนั้น ๑ คนทั้งหมดนั้น ย่อมประสบบุญเป็นอันมาก ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมนั้น ท่านกล่าวไว้ดีแล้ว
เธอเปรียบเสมือนเดือนในหมู่ดาว
เธองามทั้งกาย และใจ ได้สามีที่รักและดูแลเธออย่างดี มีลูกชายเป็นนักรบแห่งกองทัพธรรม แต่วิบากกรรมไม่ละเว้นผู้ใด เธอต้องสูญเสียสามี และพระลูกชายไป ศึกษาเรื่องราวชีวิตของเธอ เพื่อตอกซ้ำย้ำเตือนใจตัวเอง ให้หมั่นสั่งสมบุญ อยู่เสมอ ทั้ง ทาน ศีล ภาวนา และบุญพิเศษอื่นๆ เพราะความตาย ไม่มีนิมิตหมาย
ครูนั้นมีความสำคัญมากน้อยแค่ไหน
ครูคือผู้ที่มีความสำคัญมากต่อลูกศิษย์ และเป็นผู้ที่มีพระคุณอย่างมาก เพราะมีหน้าที่อบรมสั่งสอนศิษย์ให้ความเมตตา เปรียบเสมือนเป็นบิดามารดาคนที่ 2 ก็ว่าได้
ชีลับ
หญิงสาวคนหนึ่ง มีความศรัทธาในความเชื่ออื่น แต่ด้วยความกตัญญูกตเวทีต่อมารดา ทำให้เธอมีโอกาสได้กลับมาสู่หมู่คณะอีกครั้งหนึ่ง ภายหลังจากที่ได้จากหมู่คณะไปถึง 14 ปี...เมื่อเธอได้มีโอกาสทำบุญกับหมู่คณะ เธอก็รู้สึกปลาบปลื้มในบุญ และภาคภูมิใจที่ได้กลับมาสู่หมู่คณะอีกครั้ง... ทุกวันนี้เธอได้แต่ขอให้ตัวเธอเองได้ธรรมะ ได้สร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะด้วย และเธออยากให้น้องๆของเธอทุกคนเข้าวัด...