ความรู้สึกของผู้หญิงคนหนึ่ง...เมื่อรู้ว่าต้องเป็นแม่

วันนี้...ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ลูกผู้ชายจะต้องทดแทนบุญคุณของบิดา-มารดา ด้วยการบวชอย่างน้อยหนึ่งพรรษา รับกฐิน แล้วออกเดินธุดงค์

7,000 รูป ต้องสำเร็จ

ตอนนี้ประเทศไทยเราได้รับยกย่อง ให้เป็นศูนย์กลางทางพระพุทธศาสนา แต่สถานการณ์ตอนนี้ ถือว่าน่าเป็นห่วง เพราะคนบวชพระก็เริ่มที่จะน้อยลงๆ จึงอยากให้ทุกคนมาร่วมกันทำบุญกุศลครั้งยิ่งใหญ่ ด้วยการชวนคนบวชในโครงการ 7000 รูป 7000 ตำบลให้สำเร็จ

ลูกผู้ชายอย่างเรา ฟ้าไม่กลัว ดินไม่เกรง

ผมอดีตธรรมทายาทรุ่นบูชาธรรม 100 ปีคุณยายอาจารย์ “บัณฑิต ตระกูลคูศรี” ขอรายงานตัวกับหลวงพ่อในฐานะที่ผ่านการอบรมเป็นบัณฑิตทั้งทางโลกและทางธรรม ครับ แม้ผมจะเป็นแมนเต็มตัวไม่เคยกลัวใครประเภท “เทียนปู๋พ่า ตี้ปู๋พ่า” คือฟ้าไม่กลัว ดินไม่เกรง จะกลัวอย่างเดียวคือบวชที่วัดพระธรรมกายนี่แหละ มันกังวลคิดไปสารพัด ทั้งห่วงงาน ทั้งห่วงครอบครัว ทั้งกลัวติดใจเดี๋ยวอยู่ยาวแบบที่เค้าชอบลือกัน

พวกเราคือทูตสันติภาพ พีซ เรฟโวลูชั่น

นับจากวันแรกที่เราได้รู้จักสมาธิ จนถึงวันนี้ ขอบอกคำเดียวว่า รู้สึกติดลมเหมือนปลาที่ติดเบ็ด ติดใจกับการนั่งสมาธิมาก จากนี้ไปคงไม่มีสักวันที่เราจะไม่นั่งสมาธิ และทุกครั้งที่เราเห็นหลวงพ่อ พวกเราจะรู้สึกสงบและเบิกบาน สัมผัสได้ถึงความรักที่ยิ่งใหญ่ และรู้ว่าหลวงพ่อห่วงใยพวกเราเสมอ

World-PEC ครั้งแรกของศรีลังกา

ชาวศรีลังกาพูดกันว่า ยังไม่เคยเห็นการสอบแบบครอบครัวที่แปลกใหม่ขนาดนี้มาก่อน แต่ก็เป็นสิ่งที่พวกเขารู้สึกคุ้นเคย เพราะครอบครัวศรีลังกาอบอุ่นกันอยู่แล้ว หลายคนอาจสงสัยว่า เอ...เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น เพราะคนที่นี่เขาอยู่ด้วยกันทั้งครอบครัว ในแต่ละวัน ผู้หญิงจะอยู่บ้านทำกับข้าว ผู้ชายออกไปทำงาน ส่วนลูกๆไปโรงเรียน ตกเย็นก็มาพร้อมหน้ากัน พอถึงวันอาทิตย์จะส่งลูกๆไปโรงเรียนพุทธศาสนาแล้วมารับกลับ คนที่นี่เมื่อมาวัดก็ไม่ต้องห่วง ใส่ชุดขาวกันเกือบหมด ปฏิบัติจนเป็นเรื่องปกติและกลายเป็นวัฒนธรรมชาวพุทธที่แสนงดงาม

มอบอาหารตักบาตร จังหวัดยะลา

เมื่อท่านยังคงหยัดสู้อย่างนี้ กระแสธารน้ำใจก็ไม่เคยหดหายเช่นกัน เหล่าพี่น้องพุทธบริษัท4ยังคงส่งกำลังใจ และความห่วงใยไปยังพื้นที่ 4จังหวัดชายแดนภาคใต้อย่างต่อเนื่อง และในวันนี้ผู้สื่อข่าวบุญสว่างจะพานักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกท่าน ร่วมส่งกำลังใจไปยังพื้นที่ 4จังหวัดชายแดนภาคใต้ กับพิธีมอบอาหารตักบาตรที่วัดวชิรปราการ จังหวัดยะลา

อัศจรรย์....รอดตาย, หายป่วย เพราะสมาธิ

เท่านั้นแหละครับ แผ่นเหล็กไปเกี่ยวกับสายไฟ ทำให้กระแสไฟ 220โวลต์วิ่งเข้าสู่ร่างกาย มือของกระผมยึดติดแผ่นเหล็กแน่น ความเจ็บปวดชาหนึบไปถึงปลายเท้า รู้ทันทีว่าความตายมาถึงแล้ว กระผมหลับตาลง ยอมรับความตายอย่างมีสติ พร้อมกับใจคลายความห่วงกังวลทั้งหมด มุ่งกลับฐานที่เจ็ดทันที

น้ำใจจากไต้หวันสู่เมียนมาร์

เมื่อพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้แจ้งข่าว และมีความห่วงใยต่อผู้ประสบภัยจากพายุที่ประเทศพม่า และพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้ชวนกระผมให้มาร่วมบุญนี้ กระผมฟังแล้วก็ไม่นิ่งนอนใจ เมื่อคืนนี้ ติดต่อขอทำบุญทันที

ตักบาตรพระ สะพานพุทธฯ กรุงเทพฯ

“ผมยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้มีโอกาสมาร่วมงานครั้งนี้ ปลื้มใจมากๆที่ได้เห็นภาพผู้คนชาวกรุงเทพฯ มาร่วมตักบาตรกันล้นหลามขนาดนี้ และที่สำคัญที่สุดก็คือ สิ่งที่พวกเราร่วมกันทำครั้งนี้ จะแสดงถึงความห่วงใยที่เรามีต่อผู้ที่อยู่ใน 4จังหวัดชายแดนภาคใต้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคณะสงฆ์”

ทศชาติชาดก เรื่องมโหสถบัณฑิต ผู้ยิ่งด้วยปัญญาบารมี ตอนที่ 67

ในระหว่างเดินทาง มโหสถเป็นห่วงว่านางจะได้รับความลำบาก จึงได้มอบร่มและรองเท้าให้แก่นาง พร้อมกับกล่าวว่า “อมรา น้องรัก เจ้าจงรับร่มและรองเท้าคู่นี้ไว้เถิด เพราะหนทางข้างหน้ายังอีกไกลนัก หากมีร่มกั้นเสียหน่อย ถึงแดดจะแผดกล้าเพียงใด ก็ไม่อาจแผดเผาผิวกายของเจ้าได้ และหากว่าเจ้าได้สวมใส่รองเท้าคู่นี้ ก็จักช่วยป้องกันเสี้ยนหนามตามทางได้เป็นอย่างดี”