พ่ออุบาสิกาตาย ไปดุสิตบุรี

ตัวอย่างของการทำบุญอย่างต่อเนื่อง...ชายคนหนึ่ง เกิดในครอบครัวที่มีฐานะดี แต่ต่อมาก็ต้องมีชีวิตที่ลำบาก ต้องทำงานช่วยเหลือตัวเอง และยังต้องเลี้ยงดูญาติพี่น้องอีกด้วย...ภายหลังจากแต่งงาน และมีลูกแล้ว ได้มาพบกับหมู่คณะ และได้ทำบุญกับหมู่คณะอย่างต่อเนื่องเรื่อยมานานกว่า 10 ปี...ในช่วงสุดท้ายของชีวิต แม้จะป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บ แต่ก็ได้ภรรยาและลูกสาว เป็นยอดกัลยาณมิตร อยู่เคียงข้าง คอยช่วยให้ตรึกระลึกนึกถึงบุญทั้งที่ทำให้ และที่ทำเอง...ละโลกแล้ว ได้อยู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง...

โยมเตี่ยไปดาวดึงส์

ผู้ชายคนหนึ่ง ทำอาชีพเลี้ยงหมู เลี้ยงเป็ด เลี้ยงไก่ เป็นเวลากว่า 50 ปี แต่เขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับอบายมุขทุกชนิด เป็นคนมีจิตใจเอื้ออารี ชอบช่วยเหลือผู้อื่น แม้ในตอนแรกจะไม่ค่อยเข้าใจในพระรัตนตรัย แต่เขาได้พระลูกชาย ซึ่งบวชอุทิศชีวิต ทำหน้าที่เป็นกัลยาณมิตรให้ แนะนำให้เขาเลิกอาชีพที่ทำอยู่...เขายอมทำตาม และทำบุญ ตักบาตรเป็นประจำทุกวัน ตลอดระยะเวลา 10 ปี และยังได้ร่วมบุญกับทางวัดพระธรรมกายไม่เคยขาด บุญสุดท้ายในชีวิตที่ได้ทำคือ บุญกฐินจักรพรรดิ…ก่อนจะละโลก พระลูกชายยังได้ช่วยเขาทำศึกชิงภพตามหลักวิชชา...ชีวิตในปรโลกของเขาจะเป็นอย่างไร...

Case Study

ความตายไม่มีนิมิตหมาย...ชายคนหนึ่ง ปกติเป็นคนที่มีร่างกายแข็งแรง ไม่เคยเข้าโรงพยาบาลมาก่อนเลย ต่อมีมีอาการหน้ามืด เมื่อไปหาหมอ หมอวินิจฉัยว่า มีอาการหลอดเลือดตีบ เขาได้เข้ารับการรักษาตามปกติ โดยหมอได้ให้ “ยาละลายลิ่มเลือด” เพื่อการรักษา แต่หมอได้แจ้งว่า ยานี้อาจทำให้มีผลข้างเคียงที่อาจจะทำให้มีเลือดออกในสมอง แต่โอกาสที่จะเกิดขึ้นนั้นมีเพียง 1 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ปรากฏว่า เขาได้รับผลข้างเคียงจากยานี้ มีเลือดออกในสมอง และทำให้ต่อมาก็เสียชีวิตในที่สุด...