มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๒ ( สืบหาบัณฑิต )

การที่เรากระทำสิ่งใดลงไปก็ตาม สิ่งนั้นสามารถส่งผลเชื่อมโยงถึงกันได้ ยิ่งปัจจุบัน เราอยู่ในยุคโลกาภิวัฒน์ ที่ข้อมูลข่าวสารถึงกันหมด หากเรากระทำสิ่งที่ไม่ดี ย่อมจะเกิดผลกระทบเสียหายต่อคนรอบข้างและคนทั้งโลก เหมือนไม้ขีดไฟก้านเดียวสามารถลุกลามเผาป่าเผาเมืองได้ แต่หากเรากระทำความดีแม้เพียงเล็กน้อย และแม้จะกระทำกันเพียงกลุ่มเล็กๆ แต่ก็สามารถขยายผลแห่งความดีไปทั่วโลกและจักรวาลได้

มโหสถบัณฑิต ตอนที่ ๑ ( ศุภนิมิต )

เรื่องมโหสถบัณฑิตแห่งมิถิลานครนี้ เป็นเรื่องที่ค่อนข้างยาว แต่มีเนื้อหาสาระที่น่ารู้น่าศึกษามาก เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ปัญญา และปฏิภาณอันเฉียบแหลมของพระบรมโพธิสัตว์ แม้บางครั้งจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่คับขัน ขนาดเอาชีวิตเกือบไม่รอด แต่ท่านก็ยังมีจิตใจมั่นคง ใช้สติปัญญาเปลี่ยนวิกฤติมาเป็นโอกาส จนสามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆ ได้

อีย้ายายะ เอวเธอหายไป

จากชีวิตครอบครัวที่ล้มเหลวในครั้งแรก ทำให้เขาได้มาพบกับภรรยาคนปัจจุบัน ซึ่งเป็นผู้ที่ทำให้เขา ได้มารู้จักกับพระพุทธศาสนา จนได้มาเจอกับหมู่คณะ และได้ปฏิบัติธรรมจนเห็นองค์พระภายใน...คำถามสำหรับคนอ้วน ทำไมจึงอ้วนเอาอ้วนเอา เป็นเพราะวิบากกรรมใดหรือไม่...ผู้ที่ใส่รองเท้า ขึ้นไปเหยียบและปีนป่ายขึ้นไปบนซากเจดียสถาน วิหาร และสถูปโบราณ จะมีวิบากกรรมอย่างไร...ที่นี่...มีคำตอบ

เข้าห้องดับจิต...ยังมีสิทธิ์ฟื้น

ทันทีที่เปิดประตูเข้าไปสู่ห้องดับจิต ทุกคนก็เกิดอาการขนลุกซู่ชูชัน พยาบาลทั้งสองคนที่นำเข้าไปดู ขยี้ตาตัวเอง ก่อนจะถามว่า “ทุกคนเห็นไหม นั่นน่ะ ตรงหัวเตียงของเด็ก มีพระภิกษุห่มจีวรสีเหลืองส้มยืนอยู่ตรงนั้น”

มันเป็นของรักนะ

จากนั้นมา ลูกจึงประชดชีวิต กินเหล้า เที่ยวกลางคืนแบบไม่ยอมกลับบ้าน เจ้าชู้ควงผู้ชายไม่ซ้ำหน้า นับๆ ดูแล้วก็ราวๆ 20 คน ลูกคิดจะทำให้ผู้ชายหลาย ๆ คนผิดหวังในตัวลูก

ให้เธอได้อบอุ่น ตื่นกลางวิมาน

เรื่องราวของเด็กชายคนหนึ่ง ที่ป่วยด้วยโรคร้ายตั้งแต่เยาว์วัย ตอนแรกที่คุณพ่อของเขาทราบ ถึงกับสติแตก เสียใจเป็นอย่างมาก แต่ได้กัลยาณมิตรแนะนำให้ปฏิบัติธรรม จึงทำให้จิตใจสงบลง และได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ...เด็กน้อยผู้น่าสงสาร เมื่อมาวัดแล้ว ก็ได้สร้างบุญสร้างบารมีกับหมู่คณะ ทั้งทำด้วยตนเองและชักชวนผู้อื่น...ความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่เลือกว่าจะเป็นผู้ใหญ่ ผู้ชรา หรือแม้แต่เด็ก...เราต้องหมั่นสั่งสมบุญให้มากๆ เมื่อตายแล้วจะได้ไปสู่สุคติ

สัญญารัก

คุณพ่อ คุณแม่ เข้าวัดตั้งแต่เป็นทุ่งนาฟ้าโล่ง คุณพ่อเล่าว่า ไปช่วยกันขุดดิน ถางหญ้า ดินแข็งมากๆ ขุดจนมือไม้พองกันเลย คุณพ่อคือกัลยาณมิตรท่านแรกที่พาครอบครัวเข้าวัดหมดทุกคน ท่านพาคุณแม่ไปปฏิบัติธรรมที่บ้านธรรมประสิทธิ์ โดยการชักชวนของคุณป้าถวิล วัติรางกูร

บ่อฮักบ่อต้องสงสาร

หมอก็แนะนำว่า “คุณต้องเปลี่ยนไต” เขาจึงพอมีความหวังขึ้นมา จึงไปหาแม่ของเขา แล้วพูดกับแม่ว่า “คุณแม่ผมขอไตข้างหนึ่งได้มั๊ย ถ้าให้ได้ผมจะหายเป็นปกติ เหมือนคนทั่วๆไป” แม่ก็พูดกับเขาว่า “ถ้าให้แล้วแม่ต้องลำบากใช่ไหม ถ้าเช่นนั้นแม่ไม่ให้หรอก ” เมื่อผิดหวังจากคุณแม่ เขาจึงหันมาหาลูกพร้อมกับขอไตจากลูก

เตี่ย เตี่ย เตี่ย

ครั้งหนึ่ง ตอนที่ผมเรียนชั้นม.1 วันหนึ่งในชั่วโมงวิทยาศาสตร์ ผมและเพื่อนๆได้ทำการทดลองวิทยาศาสตร์ขึ้นที่ห้อง วันนั้นเพื่อนที่นั่งข้างๆ เกิดความคิดพิสดาร เขาได้จุดตะเกียงแอลกอฮอล์ แต่จุดแบบเอาตะเกียง 2 อันมาชนกัน พอเอียง แอลกอฮอล์ในตะเกียงก็หกออกมา ไฟก็ลุก แทนที่เขาจะวาง เขากลับโยนตะเกียงขึ้นด้วยความตกใจ แอลกอฮอล์ได้พุ่งมาหาโดนที่ศีรษะของผม ไฟได้ลุกไหม้ที่ศีรษะใบหน้าของผม จนผมแหว่งหาย ผมนึกว่าตัวเองจะต้องตาบอดเสียแล้วแต่โชคดีที่ไม่เป็นไร ผมรักษาตัวอยู่ 1 เดือนจึงหาย

ทนทรมานมามากแล้ว ขอกราบลา , ผูกคอตายที่หน้าโต๊ะหมู่

น้องสาวทุกข์ทรมานใจจนถึง ขั้นผูกคอตาย เพราะ ---กรรมในอดีตในชาติที่เป็นอาจารย์ผู้ชายดังกล่าว , ได้ฆ่าสัตว์ทำกับแกล้มสุรา และได้ดุด่าลูกศิษย์ที่หัวทึบ โดยมักจะใช้คำพูดว่า “ทำไม่ได้ก็ให้ไปผูกคอตายเสีย” , ซึ่งต่อมาลูกศิษย์คนหนึ่งได้ไปผูกคอตายจริง ๆ วิบากกรรมดังกล่าวมารวมส่งผลจ่ะ !