มัวแต่ทำชักช้าอยู่

บ่อยครั้งที่น้ำตาของลูกไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเพราะลูกสงสารเขา และรู้สึกร้าวรานใจในทุกครั้งเมื่อได้ยินเขาตัดพ้อเสมอๆว่า “ หนูเป็นอย่างนี้..ให้หนูตายไปซะเลยดีไหม..” หรือบางทีเขาจะพูดกับยายเขาบ่อยๆว่า “ยายจ๊ะ..หมอนของหนูใบนี้มันนิ่มดีหนูชอบ หากหนูตายไปแล้วเอาใส่โลงไปให้หนูด้วยนะจ๊ะ”

เติมใจให้กัน

เธอเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะค่อนข้างดี แต่แล้วจู่ๆก็ต้องกลายมาเป็นครอบครัวที่ยากจนอย่างกะทันหัน จนตั้งตัวไม่ทัน คุณพ่อของเธอใช้สุราเป็นเครื่องดับทุกข์จนต้องแยกทางกับคุณแม่ของเธอในที่สุด...แต่นับเป็นโชคดีที่เธอได้ยอดกัลยาณมิตรชักนำเธอให้ได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ

อาจารย์จารุณี ธรรมคุณ