ธุดงค์ธรรมชัย รุ่นหนึ่งแสนรูป ตอนที่ 4 ช่วงที่ 2

บรรยากาศการเดินธุดงค์ Unseen อีกที่หนึ่งก็คือ ที่ศูนย์อบรมวัดวิชิตสังฆาราม จังหวัดภูเก็ต เนื่องจากจุดหมายของการเดินธุดงค์ครั้งนี้ อยู่ที่สำนักสงฆ์เกาะแก้วพิสดาร เกาะเล็กๆกลางทะเลที่อยู่ตอนใต้ของแหลมพรหมเทพ

ธุดงค์ธรรมชัย ฟื้นฟูและพัฒนาวัด

การธุดงค์จาริกไปของพุทธบุตรในครั้งนี้ นอกจากจะรื้อฟื้นประเพณีการใส่บาตรของญาติโยมให้กลับมาเฟื่องฟูขึ้นอีกครั้ง อีกกิจกรรมหนึ่งในชุมชน ที่นับวันจะเลือนหาย แต่มาบัดนี้ ภาพความงดงามในอดีตได้หวนกลับคืนมาอีกครั้ง คือการที่ชาวบ้านหันมาดูแลเอาใจใส่ ร่วมแรงร่วมใจกันพัฒนาทำความสะอาดวัดซึ่งถือเป็นศูนย์รวมจิตใจของชุมชน

แก๊งมิรูโม่ ยุวโพธิสัตว์

ธุดงค์ธรรมชัยจังหวัดสิงห์บุรี กลายเป็นที่ฮือฮายิ่งๆ ขึ้นไปทุกวัน โดยเฉพาะความอัศจรรย์ของกลุ่มเด็กๆ ที่เรียกตัวเองว่า “แก๊งมิรูโม่” ที่มีคอนเซ็ปต์ของการมารวมพลังกันเพื่อ “ทำความดี” และการทำความดีนี้ ก็ไม่ใช่ทำชั่วคราว ประเดี๋ยวประด๋าวตามประสาเด็ก แต่เป็นการทำความดีแบบต่อเนื่อง และมีสถานภาพการรวมตัวที่บ่งชี้ชัดว่าเข้มแข็งขึ้นเรื่อยๆ

แม่พริกขี้หนู..แวบจู๊ด

ก่อนที่เธอจะเกิดมา คุณแม่ของเธอเคยเสียลูกชายไปตั้งแต่เขาอายุได้เพียง 7วัน คุณแม่ได้เอาเขม่าดำก้นหม้อ ป้ายที่หน้าผากด้านซ้าย ก่อนนำศพไปเผา...เมื่อเธอเกิดมา ก็มีปานที่หน้าผากตรงจุดเดียวกัน คุณแม่เชื่อว่าเธอคือลูกชายที่ตายไปมาเกิด...ในวัยเด็ก เธอเคยพบเหตุการณ์ประหลาด มีเด็กตัวเล็กๆสูงแค่เข่า (ตอนนั้นเธออายุ 5ขวบ) มาเล่นกับเธอ แล้ววิ่งหายไปในดงเถาวัลย์เตี้ยๆข้างรั้ว...ปัจจุบัน เธอเป็นอาสาสมัครช่วยงานที่วัดในวันอาทิตย์

ไม่เชื่อแต่เผื่อเหนียว, เปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง, ตากุ้งยิง

อุทาหรณ์ของผู้ที่ทำบุญเผื่อเหนียว...ชายคนหนึ่ง ไม่ค่อยเชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ แต่ก็ทำบุญบ้าง เช่น ทอดกฐิน ผ้าป่า เคยสร้างองค์พระให้ลูกชาย ปัจจุบันเขายังดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เมื่อละโลกแล้วจะเป็นอย่างไร...คนที่เป็น โรคตากุ้งยิง เกิดจากวิบากกรรมใด...และคำถามน่าสนใจ ชื่อ ของคนเราในปัจจุบัน สื่อถึงความเป็นมาในอดีตชาติ หรือไม่ อย่างไร...คำตอบ...อยู่ที่นี่แล้ว

แม่พริกขี้หนู..แวบจู๊ด

ก่อนที่เธอจะเกิดมา คุณแม่ของเธอเคยเสียลูกชายไปตั้งแต่เขาอายุได้เพียง 7วัน คุณแม่ได้เอาเขม่าดำก้นหม้อ ป้ายที่หน้าผากด้านซ้าย ก่อนนำศพไปเผา...เมื่อเธอเกิดมา ก็มีปานที่หน้าผากตรงจุดเดียวกัน คุณแม่เชื่อว่าเธอคือลูกชายที่ตายไปมาเกิด...ในวัยเด็ก เธอเคยพบเหตุการณ์ประหลาด มีเด็กตัวเล็กๆสูงแค่เข่า (ตอนนั้นเธออายุ 5ขวบ) มาเล่นกับเธอ แล้ววิ่งหายไปในดงเถาวัลย์เตี้ยๆข้างรั้ว...ปัจจุบัน เธอเป็นอาสาสมัครช่วยงานที่วัดในวันอาทิตย์

ชีวิตโลเล ก็เหมือน เรือที่เหออกจากเส้นทาง

วันเผาคุณตาลูกรับไม่ได้จริงๆเลยค่ะ ตอนนั้นรู้เลยว่าหัวใจสลายเป็นอย่างไร ลูกจำได้ว่า ลูกจะวิ่งเข้าไปในเมรุ จะไปพร้อมกับคุณตา ดีแต่ว่ามีคนคว้าไว้ได้ทัน ลูกรู้สึกว่า “อะไรกันคนที่มีร่างกาย เห็นๆกันอยู่ เผาไปแล้วไม่เหลืออะไรเลย” ลูกเสียใจมากเลยค่ะกับความสูญเสียครั้งแรกในชีวิต